Vader Theo: "Durf hulp te vragen als je geen geld hebt voor de hobby’s van je kinderen."

"Mijn kinderen leren omgaan met geld kwam nooit echt in me op. Ze houden zich er niet mee bezig. En ik houd ze het liefste buiten onze geldzaken. Voor mij is het belangrijk dat ze gewoon mee kunnen doen. Op school, met sport. Als die stichtingen er niet waren geweest, hadden ze hun hobby’s nooit kunnen uitoefenen."

Theo is trotse vader van drie kinderen, waarvan alleen de jongste twee - dochter Priscilla en zoon Mitchell - nog thuis wonen. Zijn vrouw is een jaar geleden overleden aan een ernstige ziekte. Vanaf dat moment staat hij er alleen voor. Gelukkig heeft hij hulp durven vragen. Hierdoor kan zijn jongste zoon zijn passie blijven volgen: dansen. "Het is mooi om hem zo vrolijk te zien, hij kan zijn ei kwijt op die dansschool. Hierdoor kan hij ook beter omgaan met het overlijden van zijn moeder."

Weinig geld in de maand

"Elke maand - een week voordat ik mijn salaris krijg - is het weer de eindjes aan elkaar knopen. We halen dan alleen nog de boodschappen die écht nodig zijn. Mijn vrouw bekeek altijd alle folders met aanbiedingen. Maar zij is er niet meer. En zelf heb ik daar geen zin in. Ik heb een redelijk salaris, maar die hobby’s kosten gewoon teveel geld. En dan gaan andere dingen, zoals eten, voor."

Steun van stichtingen

"Geluk zit uiteindelijk niet in geld. Wel in de dingen die je meemaakt en waar je blij van wordt. Mijn jongste zoon Mitchel wordt blij van dansen. Echt, hij straalt als hij danst. In de schoolvakanties gaat hij naar een musicalschool, zodat hij nog beter leert dansen. Dit is alleen mogelijk door de steun van Jeugdfonds Sport & Cultuur en Stichting Leergeld. Ik kende die fondsen niet, maar gelukkig vertelde een kennis erover. Nu kunnen mijn zoon en dochter de dingen doen die ze leuk vinden."

Geen zakgeld voor de kinderen

"Kleedgeld en zakgeld krijgen mijn kinderen niet: ik heb gewoon niks over in de maand. Ze weten dat we weinig geld hebben. Hebben de kinderen iets nodig? Dan check ik eerst of dat echt zo is, of we het geld hebben en dan krijgen ze het of niet. Ze vragen er nooit zelf om. Als ik al geld geef, hou ik heel goed in de gaten of ze het nuttig besteden. Zodra ze kunnen werken, spoor ik ze aan om een bijbaan te nemen om zo ook zelf bij te dragen. Ik schaam me af en toe naar buiten toe, hoor. Mensen vinden snel: ‘Eigen schuld, dikke bult."

Advies: zoek hulp

"Mijn advies? Ga op zoek naar organisaties die jou kunnen helpen. Vooral voor de kinderen. Schaam je niet, want ik weet als geen ander dat er niks erger is dan ‘nee’ verkopen aan je kinderen. Er is zoveel aanbod: via je gemeente, via school. Je moet er wel zelf achteraan. Doe het maar en je zult zien hoe je kinderen ervan opbloeien en gewoon mee kunnen doen, prachtig!"