X

Intermediair Ria: "Je kunt mensen die het moeilijk hebben blij maken."

Leerkrachten, buurtsport – en cultuurcoaches, medewerkers van wijkteams, schuldhulpverleners, jeugdzorg en vrijwilligers van stichting Leergeld: zij zijn de onmisbare schakel tussen de gezinnen en alle Sam&werkingspartners. Ria de Bar is intermediair bij stichting Leergeld en biedt concrete hulp aan gezinnen die moeten rondkomen van een minimuminkomen.

 

Na haar werkzame leven als verpleegkundige/manager in de zorg en jarenlange mantelzorg voor haar moeder, besloot de Apeldoornse Ria de Bar niet achter de geraniums te gaan zitten, maar zich in te zetten voor de samenleving. “Het werk voor Stichting Leergeld is mij op het lijf geschreven,” vertelt Ria. “Je kunt mensen die het moeilijk hebben blij maken. Ik ga naar de gezinnen toe en praat met ze. De een vertelt meer als de ander. Ik ben geen maatschappelijk werker, maar een luisterend oor. Als blijkt dat een gezin in aanmerking komt voor onze hulp, nemen we samen de vergoedingen lijst door en bekijken wat er mogelijk is.”

Alles uit de kast halen

Mensen die een aanvraag doen bij Stichting Leergeld, moeten een aantal gegevens aanleveren. “Als ik merk dat mensen het lastig vinden, help ik ze daarbij, bijvoorbeeld met het opsturen van de inkomensgegevens. Taal kan een behoorlijke barrière zijn maar we komen er altijd wel uit. Een dochter die via FaceTime vertaalt of een kennis die Nederlands spreekt. Als ik zie dat er na een paar weken nog niets binnen is, vraag ik of er nog hulp nodig is en als mensen er echt niet uitkomen, ga ik gewoon nog een keer langs. Ik vind als mensen recht op hulp hebben, je alles uit de kast moet halen om de hulp voor ze te regelen.”

Hulp vragen is soms lastig

Ria bezoekt gemiddeld drie gezinnen per week. “De grootste problemen zijn bij het betalen van schoolkosten, schoolreisjes en sportclubs. Dingen die essentieel zijn voor kinderen en waar wij gelukkig bij kunnen ondersteunen. Ik heb sinds ik ben gestart 115 gezinnen bezocht. Er zijn ouders die het lastig vinden hulp te vragen, die willen hun eigen broek ophouden. Maar als ik dan zeg dat ze al zo weinig geld hebben en dat deze hulp er gewoon is voor ze, lukt het wel. Sommige situaties zijn heel schrijnend en blijven me bij. Mensen die diep in de schulden zitten bijvoorbeeld. Dan ben ik ontzettend blij dat ik wat verschil heb kunnen maken door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat de kinderen op schoolreisje kunnen of op zwemles gaan.”